Hoe twee mannen en een hoop hout op expeditie gingen.
Goed, ik ben dus bezig met een entreebord voor Domein Romeijn. Je weet wel, zo’n bord waarvan je denkt:
"WoW.. dat moet wel een bijzondere plek zijn." Maar dan wél stijlvol.
Hier links een ontwerp voor het bord.
Ik dacht: laat ik het doen zoals vroeger
Zoals bij mijn eerste bedrijf Sign Design. Ouderwets vakwerk! En dan bedoel ik niet met glitterletters uit de bouwmarkt, maar met een robuust houten bord, gezandstraald op z’n Amerikaans. Ja, dat is daar heel normaal. Ze zandstralen daar ongeveer alles.
Maar probeer die techniek maar eens hier te vinden. Nederland? Nope. België? Nada. Duitsland? Alleen bier en bratwurst. Dus ik dacht: dan maar Amerika!
Maar zodra ik een bedrijf daar vroeg of ze het konden opsturen, keken ze me aan alsof ik had gevraagd of ze zo’n bord wilden vouwen en per postduif verzenden.
Geen schijn van kans...
Dan maar weer zelf doen
Tja. Waar begin je? Ik besloot het samen met onze huisvriend Boudewijn te proberen. Boudewijn is zo iemand die met ducttape en z’n vindingrijkheid zo’n beetje alles kan maken, dus dat gaf moed. En als we de techniek eenmaal onder de knie hebben, wie weet... beginnen we gewoon een bedrijfje:
"De Bordenbroeders".
Exclusieve, handgemaakte ‘Landgoedborden’.
Helemaal van hout. Want hout is hip. En bovendien: niemand verkoopt dit hier. Logisch toch?
Gat in de markt!
(of in het hout, als je verkeerd zandstraalt :)
Inmiddels zijn we een paar testjes verder.
Of eigenlijk: twintig. Eerst moesten we een signbedrijf vinden dat een logo uit rubber kon snijden. Je weet wel, zo’n bedrijf waar je binnenkomt met een vaag idee en zij denken dat je doof bent, omdat je alles drie keer herhaalt terwijl je met je handen zwaait. Maar het is gelukt!
Dat rubber plakken we dan op een houten bord. En dan: zandstralen maar. Daar waar het rubber zit, blijft het hout buitenschot. De rest wordt weggeblazen waarna je het rubber eraf haalt en boem! Relief! En het ziet er nog mooi uit ook.
Red Cedar bleek het beste te zijn.
Daarna nog een likje lak
Een snufje verf, een sprankje magie en voilà: een bord waar je u tegen zegt (of ‘Domein Romeijn’, afhankelijk van wat erop staat). We hebben hout gezocht, bedrijven gebeld, gezweet, getwijfeld en vooral... veel gelachen. En gek genoeg:
het is gelukt.
De palenwand staat er al. Het rubberen logo ligt klaar om op het hout geplakt te worden. Het hout lonkt naar de zand-straalmachine. En wij? Wij zijn er klaar voor.
Deze week gaan we plakken, voorbereiden.
Wordt vervolgd… (Of in ons geval: wordt gezandstraald.)
Links een voorbeeld van zo'n Amerikaans bord.
Reactie plaatsen
Reacties
Wauwwww